Լրատվություն
Մամուլի հաղորդագրություններ
19
06, 2010
Նախագահ Սերժ Սարգսյանը Սանկտ Պետերբուրգում անդրադարձել է ադրբեջանական սադրանքին
Նախագահ Սերժ Սարգսյանը Սանկտ Պետերբուրգի հայ համայնքի 300-ամյակի միջոցառումների շրջանակում այսօր Սանկտ Պետերբուրգի Սալտիկով-Շչեդրինի անվան ազգային գրադարանում ներկա է գտնվել հայկական ձեռագրերի եւ հին տպագիր գրքերի ցուցադրության բացմանը, գրառում կատարել պատվավոր հյուրերի գրքում: Ապա Նախագահն ուղեկցվել է Վոլտերի սենյակ, որտեղ ծանոթացել է նրա անձնական գրադարանին, Հայաստանին եւ հայերին ունեցած նրա առնչություններին:
Նախագահ Սարգսյանն այնուհետեւ ՌԴ Նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւի հետ այցելել է Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան: Համալսարանի ռեկտոր Նիկոյալ Կրոպաչյովը նախագահներ Սարգսյանին եւ Մեդվեդեւին պատմել է համալսարանի զարգացման գործում հայ գիտնականների ունեցած մեծ ներդրման մասին:
Նախագահներն այդ հանդիպումից հետո ներկա են գտնվել Երեւանի եւ Սանկտ Պետերբուրգի պետհամալսարանների միջեւ համագործակցության ծրագրի ստորագրման եւ համալսարանի ականավոր գիտնականների դիմանկարների սրահում Վիկտոր Համբարձումյանի եւ Արմեն Թախտաջյանի դիմանկարների բացման արարողություններին: Նախագահները եղել է նաեւ Հովսեփ Օրբելու առաջիկայում կառուցվելիք հուշարձանի հիմնաքարի մոտ:
Այնուհետեւ, համալսարանում ՀՀ Նախագահ Սերժ Սարգսյանն ու ՌԴ Նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւը կարճատեւ առանձնազրույց են ունեցել, որի ավարտին ՀՀ Նախագահը լրագրողների խնդրանքով անդրադարձել է Ադրբեջանի եւ ԼՂՀ ՊԲ շփման գծում ադրբեջանական զինուժի կազմակերպած վերջին սադրանքին:
Սերժ Սարգսյանը մասնավորապես նշել է.“Երեկ ուշ երեկոյան ինձ զանգահարել են եւ զեկուցել, որ Ադրբեջանի զինված ուժերը գործողություններ են նախաձեռնել եւ փորձել են ներթափանցել Լեռնային Ղարաբաղի պաշտպանության բանակի դիրքեր: Պաշտպանության բանակի հակազդեցության արդյունքում ադրբեջանցիների մտադրությունները, բնականաբար, չեն իրականացվել, ձախողվել են: Նրանք հանցագործության վայրում թողնելով զոհ ու կրելով կորուստներ` հետ են քաշվել իրենց դիրքերը: Ցավոք, կորուստներ ենք ունեցել նաեւ մենք, եւ ես իմ ցավակցություններն եմ հայտնում մեր զոհված չորս զինվորների ընտանիքներին, նրանց բարեկամներին ու հարազատներին:Հասկանալով հանդերձ, որ նրանց վիշտը հնարավոր չէ ամոքել, բայց միաժամանակ, մեր ուշադիր վերաբերմունքով ու նաեւ Լեռնային Ղարաբաղի պետականությունն ու մեր ժողովրդի անվտանգությունն ամրապնդելով մենք կարող ենք սփոփել նրանց վիշտը:
Սադրանքները միշտ էլ անընդունելի են, բայց այս տմարդի գործողությունը հատկապես անընդունելի է, որովհետեւ այն տեղի ունեցավ ՌԴ նախագահի նախաձեռնությամբ անցկացված եռակողմ հանդիպումից ժամեր անց: Այս փաստը մեկ անգամ եւս խոսում է այն մասին, որ համանախագահները, ներգրավված երկրները մտածելու բան ունեն:Ռազմատենչ հայտարարությունները, սադրանքները մնալով անպատիժ, չեմ ասում` անպատասխան, միշտ կարող են հանգեցնել այսպիսի կամ շատ ավելի վատ հետեւանքների: Ես համարում եմ, որ այսպիսի վերաբերմունքը անհարգալից վերաբերմունք էր նաեւ համանախագահների նկատմամբ:
Մենք շատ գիտակցված ենք գնում բանակցությունների, եւ մեր նպատակը շատ հստակ է: Մենք մեր նպատակից երբեւէ չենք շեղվել, որպեսզի պատճառաբանելով ադրբեջանցիների այսպիսի գործողությունները` ինչ-որ բան վերանայենք: Մենք հաստատակամ ենք, եւ ես վստահ եմ, որ մենք հասնելու ենք Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ճանաչմանը: Սա է մեր նպատակը, եւ այն վերաիմաստավորելու կարիք ես չեմ տեսնում”,-ասել է ՀՀ Նախագահը:
Օրվա երկրորդ կեսին Սերժ Սարգսյանն այցելել է Սուրբ Կատարինա եղեկեցի, Մարինյան համերգասրահում ներկա գտնվել հայ համայնքի հիմնադրման 300-ամյակին նվիրված համերգին, ապա մասնակցել Տավրիկյան պալատում նույն առիթով կազմակերպված ընդունելությանը, որտեղ հանդես է եկել ելույթով: Նախագահ Սարգսյանը մեդալներ է հանձնել հայ համայնքի մի խումբ ներկայացուցիչների` հայրենիքի հետ կապերի ամրապնդման գործում ներդրած մեծ ավանդի համար:
***
ՀՀ Նախագահ Սերժ Սարգսյանի ելույթը Սանկտ Պետերբուրգի Տավրիկյան պալատում հայ համայնքի 300-ամյակին նվիրված ընդունելությանը
Հարգելի բարեկամներ,
Այսօր մենք այստեղ ենք` նշելու Սանկտ Պետերբուրգի հայ համայնքի հիմնադրման 300-րդ տարեդարձը: Առաջին հերթին` ուզում եմ ձեզ շնորհավորել այս նշանակալի օրվա կապակցությամբ:
Սանկտ Պետերբուրգն առանձնահատուկ` ռուսական մշակույթի ու պատմության մեծությունը մարմնավորող քաղաք է: Պատահական չէր, որ Պյոտր Առաջինը նոր մայրաքաղաքը հիմնեց հենց այստեղ` Բալթիկ ծովի ափին:Նա պատուհան բացեց դեպի Եվրոպա, եւ նոր մայրաքաղաքը եղավ քաղաքակիրթ ընտրության հռչակումն ու ապացույցը: Նեւայի ափին հանգրվանած այս քաղաքը եվրոպական ճարտարապետության մարգարիտն է: Նա դարձավ եւս մեկ ապացույցն այն բանի, որ եվրոպական մշակույթը դժվար է պատկերացնել առանց ռուսական բաղադրիչի, իսկ Ռուսաստանն անհնար է սահմանազատել համաեվրոպական համատեքստում:
Այս օրերին ես այստեղ եմ գտնվում` նաեւ մասնակցելու միջազգային տնտեսական համաժողովին, որն անցկացվում է ՌԴ նախագահի հովանու ներքո:Կարծում եմ` Սանկտ Պետերբուրգը բնավ էլ պատահաբար չի դարձել այս կարեւոր ամենամյա միջոցառման անցկացման վայրը:Ռուսաստանի ղեկավարությունը շարունակում է պյոտրովյան ավանդույթները: Աշխարհի բոլոր կողմերից այստեղ են գալիս քաղաքական եւ գործարար շրջանակների, հասարակայնության եւ զանգվածային լրատվամիջոցների ներկայացուցիչներ, առաջատար գիտնականներ, որպեսզի քննարկեն արդի ժամանակների հրատապ խնդիրները: Սա ոչ միայն պատուհան է դեպի Եվրոպա, այլեւ բաց եւ անկեղծ երկխոսության հարթակ է ամբողջ աշխարհի համար:
Իր գոյության առաջին իսկ օրերից` Ռուսական կայսրության նոր մայրաքաղաքը դեպի իրեն է ձգել ակտիվ եւ գործունյա մարդկանց ամբողջ Եվրոպայից: Այդ նոր հնարավորություններից անմասն չեն մնացել նաեւ մեր հայրենակիցները:Հենց այս քաղաքում հայ ձեռներեցներ Իսախանյան եղբայրները 1758թ. հիմնեցին ռուսական առաջին բաժնետիրական ընկերություններից մեկը, որը, պատկերացրեք, զբաղվում էր Իրանի հետ առեւտրային հարաբերությունների հաստատմամբ:
Իսկ այնտեղ, որտեղ հայտնվում է անգամ ամենափոքր հայկական համայնքը, սկսում են հիմնադրվել մշակույթի եւ կրթության օջախներ:Եւ արդեն 1770թ. Սանկտ Պետերբուրգի վեհաշուք Նեւսկի պողոտայի վրա հիմնվում է հայկական Սուրբ Կատարինա եկեղեցին: 18-րդ դարավերջին այստեղ արդեն գործում էին երկու հայկական եկեղեցիներ եւ հայկական տպագրատուն: Եւ զարմանալի չէ, որ այդ տպագրատանը լույս տեսած առաջին գիրքը եղել է հայերեն “Այբբենարանը”` լուսավորության եւ գրագիտության խորհրդանիշը: Ես այսօր այդ մասին էի խորհում, երբ Սանկտ Պետերբուրգի հայկական դպրոցին էի հանձնում գրքեր եւ ուսումնական նյութեր, այդ թվում եւ` առաջին հայերեն էլեկտրոնային այբբենարանը:
19-րդ դարում հայ բնակչության աճին զուգահեռ` Սանկտ Պետերբուրգը դարձավ հայկական մշակույթի կենտրոններից մեկը: Այստեղ հրատարակվում էր պարբերական մամուլ, ստեղծվում էին թատերական խմբեր: Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանում գործում էր հայոց լեզվի ամբիոն, որը դարձել է աշխարհում ամենահայտնի հայագիտական դպրոցներից մեկը: Այնտեղ դասավանդել են արվեստի եւ գիտության այնպիսի ականավոր գործիչներ, ինչպիսիք են Նիկողայոս Մառը եւ Հովսեփ Օրբելին: Վերջինս հետագայում ղեկավարել է աշխարհի ամենահայտնի թանգարաններից մեկը` Էրմիտաժը: Այսօր նրա գործը շարունակում է մեր մեկ այլ հայրենակից` ծնունդով Երեւանից Միխայիլ Պիատրովսկին:
Սանկտ Պետերբուրգի բուհերում կրթվել են հազարավոր հայ ուսանողներ, որոնց թվում` այնպիսի ականավոր գիտնականներ, ինչպիսիք են աստղաֆիզիկոս Վիկտոր Համբարձումյանը եւ կենսաբան Արմեն Թախտաջյանը:
Բոլորովին վերջերս մենք նշեցինք ֆաշիզմի դեմ պայքարում մեր ընդհանուր հաղթանակի 65-ամյակը: Այն, ինչ կրել է Լենինգրադը 1941-44թթ. հնարավոր չէ հիշել առանց սարսռալու: Հազարավոր հայ մարտիկներ են մասնակցել Լենինգրադի ճակատամարտին եւ այստեղ տվել իրենց կյանքը հանուն լավ ապագայի: Մեր հայրենակիցը` ծովակալ Իվան Իսակովը վարել է Բալթյան նավատորմի հրամանատարությունը:
Քաղաքը կրել է անասելի զրկանքներ եւ ֆաշիզմի դեմ անհավասար պայքարում ցուցաբերել ծայրահեղ արիություն: Դաժան շրջափակումը հանգեցրեց քաղաքացիական բնակչության մեծաթիվ զոհերի, բայց Լենինգրադը չհանձնվեց թշնամուն եւ տոկունորեն կրեց այդ ծանր զրկանքները: Բացի այդ, նա բոլոր այդ սարսափների միջով անցնելով` կարողացավ հոգ տանել հոգեւոր ժառանգության մասին, պահպանել ճարտարապետության եւ արվեստի անգին հուշարձաններն ու գլուխգործոցները:Բայց, որ ամենակարեւորն է, պահպանեց մարդկային շփման պիտերյան առանձնահատուկ մշակույթը:
Մենք լսելով չէ, որ գիտենք, թե ինչ է նշանակում ապրել շրջափակման մեջ: Չնայած հրադադարին, որ հաստատվել է Ղարաբաղի ժողովրդի հերոսական պայքարի արդյունքում, Հայաստանը շարունակում է ապրել Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի կողմից անօրինական շրջափակման մեջ: Հակառակ դրան, շնորհիվ մեր ժողովրդի աշխատասիրության եւ մեր բարեկամների ու դաշնակիցների անգնահատելի աջակցության, մեզ հաջողվեց կայունացնել Հայաստանի տնտեսությունը եւ ապահովել տնտեսակա աճ: Սակայն, շրջափակումը շարունակվում է, եւ 21-րդ դարում մեր երեխաները շարունակում են ապրել եւ մեծանալ բաժանարար գծերի եւ ականապատված դաշտերի միջավայրում:
Տիկնայք եւ պարոնայք,
Հայ ժողովուրդը հիշում է իր պատմությունը եւ հպարտանում է նրանով: Հայկական սփյուռքի ձեւավորումը, համայնքների սփռվելն ամբողջ աշխարհով` հայ ժողովրդի կամավոր ընտրությունը չէր, այլ մեր պատմության ողբերգական էջերի հետեւանքը:
Մենք երախտապարտ ենք Ռուսաստանին եւ, մասնավորապես, Նեւայի ափին գտնվող այս մեծ քաղաքին` տեղի հայերին իրենց նոր փոքր հայրենիքի կյանքին լիարժեք մասնակցելու հնարավորություն ընձեռելու համար: Եւ ես վստահ եմ, որ հայերն այստեղ նաեւ այսօր են իրենց արժանավոր ներդրումը կատարում պետերբուրգյան լավագույն ավանդույթների զարգացման գործում: Եւ այսօր մենք վստահորեն կարող ենք ասել.
Մենք հպարտանում ենք մեր ժողովուրդների բարեկամությամբ:
Մենք հավատարիմ ենք մեր նախնիների պատգամներին:
Այսօր, այստեղ մենք միասին պետք է իմաստավորենք այս խոսքերը, որոնց լավագույն մարմնավորումը հանդիսանում է Սանկտ Պետերբուրգի հայկական համայնքը:
Նախագահ Սարգսյանն այնուհետեւ ՌԴ Նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւի հետ այցելել է Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան: Համալսարանի ռեկտոր Նիկոյալ Կրոպաչյովը նախագահներ Սարգսյանին եւ Մեդվեդեւին պատմել է համալսարանի զարգացման գործում հայ գիտնականների ունեցած մեծ ներդրման մասին:
Նախագահներն այդ հանդիպումից հետո ներկա են գտնվել Երեւանի եւ Սանկտ Պետերբուրգի պետհամալսարանների միջեւ համագործակցության ծրագրի ստորագրման եւ համալսարանի ականավոր գիտնականների դիմանկարների սրահում Վիկտոր Համբարձումյանի եւ Արմեն Թախտաջյանի դիմանկարների բացման արարողություններին: Նախագահները եղել է նաեւ Հովսեփ Օրբելու առաջիկայում կառուցվելիք հուշարձանի հիմնաքարի մոտ:
Այնուհետեւ, համալսարանում ՀՀ Նախագահ Սերժ Սարգսյանն ու ՌԴ Նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւը կարճատեւ առանձնազրույց են ունեցել, որի ավարտին ՀՀ Նախագահը լրագրողների խնդրանքով անդրադարձել է Ադրբեջանի եւ ԼՂՀ ՊԲ շփման գծում ադրբեջանական զինուժի կազմակերպած վերջին սադրանքին:
Սերժ Սարգսյանը մասնավորապես նշել է.“Երեկ ուշ երեկոյան ինձ զանգահարել են եւ զեկուցել, որ Ադրբեջանի զինված ուժերը գործողություններ են նախաձեռնել եւ փորձել են ներթափանցել Լեռնային Ղարաբաղի պաշտպանության բանակի դիրքեր: Պաշտպանության բանակի հակազդեցության արդյունքում ադրբեջանցիների մտադրությունները, բնականաբար, չեն իրականացվել, ձախողվել են: Նրանք հանցագործության վայրում թողնելով զոհ ու կրելով կորուստներ` հետ են քաշվել իրենց դիրքերը: Ցավոք, կորուստներ ենք ունեցել նաեւ մենք, եւ ես իմ ցավակցություններն եմ հայտնում մեր զոհված չորս զինվորների ընտանիքներին, նրանց բարեկամներին ու հարազատներին:Հասկանալով հանդերձ, որ նրանց վիշտը հնարավոր չէ ամոքել, բայց միաժամանակ, մեր ուշադիր վերաբերմունքով ու նաեւ Լեռնային Ղարաբաղի պետականությունն ու մեր ժողովրդի անվտանգությունն ամրապնդելով մենք կարող ենք սփոփել նրանց վիշտը:
Սադրանքները միշտ էլ անընդունելի են, բայց այս տմարդի գործողությունը հատկապես անընդունելի է, որովհետեւ այն տեղի ունեցավ ՌԴ նախագահի նախաձեռնությամբ անցկացված եռակողմ հանդիպումից ժամեր անց: Այս փաստը մեկ անգամ եւս խոսում է այն մասին, որ համանախագահները, ներգրավված երկրները մտածելու բան ունեն:Ռազմատենչ հայտարարությունները, սադրանքները մնալով անպատիժ, չեմ ասում` անպատասխան, միշտ կարող են հանգեցնել այսպիսի կամ շատ ավելի վատ հետեւանքների: Ես համարում եմ, որ այսպիսի վերաբերմունքը անհարգալից վերաբերմունք էր նաեւ համանախագահների նկատմամբ:
Մենք շատ գիտակցված ենք գնում բանակցությունների, եւ մեր նպատակը շատ հստակ է: Մենք մեր նպատակից երբեւէ չենք շեղվել, որպեսզի պատճառաբանելով ադրբեջանցիների այսպիսի գործողությունները` ինչ-որ բան վերանայենք: Մենք հաստատակամ ենք, եւ ես վստահ եմ, որ մենք հասնելու ենք Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ճանաչմանը: Սա է մեր նպատակը, եւ այն վերաիմաստավորելու կարիք ես չեմ տեսնում”,-ասել է ՀՀ Նախագահը:
Օրվա երկրորդ կեսին Սերժ Սարգսյանն այցելել է Սուրբ Կատարինա եղեկեցի, Մարինյան համերգասրահում ներկա գտնվել հայ համայնքի հիմնադրման 300-ամյակին նվիրված համերգին, ապա մասնակցել Տավրիկյան պալատում նույն առիթով կազմակերպված ընդունելությանը, որտեղ հանդես է եկել ելույթով: Նախագահ Սարգսյանը մեդալներ է հանձնել հայ համայնքի մի խումբ ներկայացուցիչների` հայրենիքի հետ կապերի ամրապնդման գործում ներդրած մեծ ավանդի համար:
***
ՀՀ Նախագահ Սերժ Սարգսյանի ելույթը Սանկտ Պետերբուրգի Տավրիկյան պալատում հայ համայնքի 300-ամյակին նվիրված ընդունելությանը
Հարգելի բարեկամներ,
Այսօր մենք այստեղ ենք` նշելու Սանկտ Պետերբուրգի հայ համայնքի հիմնադրման 300-րդ տարեդարձը: Առաջին հերթին` ուզում եմ ձեզ շնորհավորել այս նշանակալի օրվա կապակցությամբ:
Սանկտ Պետերբուրգն առանձնահատուկ` ռուսական մշակույթի ու պատմության մեծությունը մարմնավորող քաղաք է: Պատահական չէր, որ Պյոտր Առաջինը նոր մայրաքաղաքը հիմնեց հենց այստեղ` Բալթիկ ծովի ափին:Նա պատուհան բացեց դեպի Եվրոպա, եւ նոր մայրաքաղաքը եղավ քաղաքակիրթ ընտրության հռչակումն ու ապացույցը: Նեւայի ափին հանգրվանած այս քաղաքը եվրոպական ճարտարապետության մարգարիտն է: Նա դարձավ եւս մեկ ապացույցն այն բանի, որ եվրոպական մշակույթը դժվար է պատկերացնել առանց ռուսական բաղադրիչի, իսկ Ռուսաստանն անհնար է սահմանազատել համաեվրոպական համատեքստում:
Այս օրերին ես այստեղ եմ գտնվում` նաեւ մասնակցելու միջազգային տնտեսական համաժողովին, որն անցկացվում է ՌԴ նախագահի հովանու ներքո:Կարծում եմ` Սանկտ Պետերբուրգը բնավ էլ պատահաբար չի դարձել այս կարեւոր ամենամյա միջոցառման անցկացման վայրը:Ռուսաստանի ղեկավարությունը շարունակում է պյոտրովյան ավանդույթները: Աշխարհի բոլոր կողմերից այստեղ են գալիս քաղաքական եւ գործարար շրջանակների, հասարակայնության եւ զանգվածային լրատվամիջոցների ներկայացուցիչներ, առաջատար գիտնականներ, որպեսզի քննարկեն արդի ժամանակների հրատապ խնդիրները: Սա ոչ միայն պատուհան է դեպի Եվրոպա, այլեւ բաց եւ անկեղծ երկխոսության հարթակ է ամբողջ աշխարհի համար:
Իր գոյության առաջին իսկ օրերից` Ռուսական կայսրության նոր մայրաքաղաքը դեպի իրեն է ձգել ակտիվ եւ գործունյա մարդկանց ամբողջ Եվրոպայից: Այդ նոր հնարավորություններից անմասն չեն մնացել նաեւ մեր հայրենակիցները:Հենց այս քաղաքում հայ ձեռներեցներ Իսախանյան եղբայրները 1758թ. հիմնեցին ռուսական առաջին բաժնետիրական ընկերություններից մեկը, որը, պատկերացրեք, զբաղվում էր Իրանի հետ առեւտրային հարաբերությունների հաստատմամբ:
Իսկ այնտեղ, որտեղ հայտնվում է անգամ ամենափոքր հայկական համայնքը, սկսում են հիմնադրվել մշակույթի եւ կրթության օջախներ:Եւ արդեն 1770թ. Սանկտ Պետերբուրգի վեհաշուք Նեւսկի պողոտայի վրա հիմնվում է հայկական Սուրբ Կատարինա եկեղեցին: 18-րդ դարավերջին այստեղ արդեն գործում էին երկու հայկական եկեղեցիներ եւ հայկական տպագրատուն: Եւ զարմանալի չէ, որ այդ տպագրատանը լույս տեսած առաջին գիրքը եղել է հայերեն “Այբբենարանը”` լուսավորության եւ գրագիտության խորհրդանիշը: Ես այսօր այդ մասին էի խորհում, երբ Սանկտ Պետերբուրգի հայկական դպրոցին էի հանձնում գրքեր եւ ուսումնական նյութեր, այդ թվում եւ` առաջին հայերեն էլեկտրոնային այբբենարանը:
19-րդ դարում հայ բնակչության աճին զուգահեռ` Սանկտ Պետերբուրգը դարձավ հայկական մշակույթի կենտրոններից մեկը: Այստեղ հրատարակվում էր պարբերական մամուլ, ստեղծվում էին թատերական խմբեր: Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանում գործում էր հայոց լեզվի ամբիոն, որը դարձել է աշխարհում ամենահայտնի հայագիտական դպրոցներից մեկը: Այնտեղ դասավանդել են արվեստի եւ գիտության այնպիսի ականավոր գործիչներ, ինչպիսիք են Նիկողայոս Մառը եւ Հովսեփ Օրբելին: Վերջինս հետագայում ղեկավարել է աշխարհի ամենահայտնի թանգարաններից մեկը` Էրմիտաժը: Այսօր նրա գործը շարունակում է մեր մեկ այլ հայրենակից` ծնունդով Երեւանից Միխայիլ Պիատրովսկին:
Սանկտ Պետերբուրգի բուհերում կրթվել են հազարավոր հայ ուսանողներ, որոնց թվում` այնպիսի ականավոր գիտնականներ, ինչպիսիք են աստղաֆիզիկոս Վիկտոր Համբարձումյանը եւ կենսաբան Արմեն Թախտաջյանը:
Բոլորովին վերջերս մենք նշեցինք ֆաշիզմի դեմ պայքարում մեր ընդհանուր հաղթանակի 65-ամյակը: Այն, ինչ կրել է Լենինգրադը 1941-44թթ. հնարավոր չէ հիշել առանց սարսռալու: Հազարավոր հայ մարտիկներ են մասնակցել Լենինգրադի ճակատամարտին եւ այստեղ տվել իրենց կյանքը հանուն լավ ապագայի: Մեր հայրենակիցը` ծովակալ Իվան Իսակովը վարել է Բալթյան նավատորմի հրամանատարությունը:
Քաղաքը կրել է անասելի զրկանքներ եւ ֆաշիզմի դեմ անհավասար պայքարում ցուցաբերել ծայրահեղ արիություն: Դաժան շրջափակումը հանգեցրեց քաղաքացիական բնակչության մեծաթիվ զոհերի, բայց Լենինգրադը չհանձնվեց թշնամուն եւ տոկունորեն կրեց այդ ծանր զրկանքները: Բացի այդ, նա բոլոր այդ սարսափների միջով անցնելով` կարողացավ հոգ տանել հոգեւոր ժառանգության մասին, պահպանել ճարտարապետության եւ արվեստի անգին հուշարձաններն ու գլուխգործոցները:Բայց, որ ամենակարեւորն է, պահպանեց մարդկային շփման պիտերյան առանձնահատուկ մշակույթը:
Մենք լսելով չէ, որ գիտենք, թե ինչ է նշանակում ապրել շրջափակման մեջ: Չնայած հրադադարին, որ հաստատվել է Ղարաբաղի ժողովրդի հերոսական պայքարի արդյունքում, Հայաստանը շարունակում է ապրել Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի կողմից անօրինական շրջափակման մեջ: Հակառակ դրան, շնորհիվ մեր ժողովրդի աշխատասիրության եւ մեր բարեկամների ու դաշնակիցների անգնահատելի աջակցության, մեզ հաջողվեց կայունացնել Հայաստանի տնտեսությունը եւ ապահովել տնտեսակա աճ: Սակայն, շրջափակումը շարունակվում է, եւ 21-րդ դարում մեր երեխաները շարունակում են ապրել եւ մեծանալ բաժանարար գծերի եւ ականապատված դաշտերի միջավայրում:
Տիկնայք եւ պարոնայք,
Հայ ժողովուրդը հիշում է իր պատմությունը եւ հպարտանում է նրանով: Հայկական սփյուռքի ձեւավորումը, համայնքների սփռվելն ամբողջ աշխարհով` հայ ժողովրդի կամավոր ընտրությունը չէր, այլ մեր պատմության ողբերգական էջերի հետեւանքը:
Մենք երախտապարտ ենք Ռուսաստանին եւ, մասնավորապես, Նեւայի ափին գտնվող այս մեծ քաղաքին` տեղի հայերին իրենց նոր փոքր հայրենիքի կյանքին լիարժեք մասնակցելու հնարավորություն ընձեռելու համար: Եւ ես վստահ եմ, որ հայերն այստեղ նաեւ այսօր են իրենց արժանավոր ներդրումը կատարում պետերբուրգյան լավագույն ավանդույթների զարգացման գործում: Եւ այսօր մենք վստահորեն կարող ենք ասել.
Մենք հպարտանում ենք մեր ժողովուրդների բարեկամությամբ:
Մենք հավատարիմ ենք մեր նախնիների պատգամներին:
Այսօր, այստեղ մենք միասին պետք է իմաստավորենք այս խոսքերը, որոնց լավագույն մարմնավորումը հանդիսանում է Սանկտ Պետերբուրգի հայկական համայնքը: