09
12, 2011

Նախագահ Սերժ Սարգսյանի և Լիբանանի Հանրապետության նախագահ Միշել Սուլեյմանի համատեղ մամուլի ասուլիսը

album picture
album picture

Մեծարգո՛ պարոն Նախագահ,
Տիկնա՛յք և պարոնա՛յք,

Մեկ անգամ ևս ջերմորեն ողջունում եմ մեր բարեկամ երկրի` Լիբանանի Հանրապետության նախագահ, գեներալ Միշել Սուլեյմանին Հայաստանում:

Հայաստանը և հայ ժողովուրդն ամենաջերմ զգացումներն են տածում Լիբանանի նկատմամբ: Մեզ կապում է պատմամշակութային առնչություններն ու դարավոր բարեկամությունը, պատմության ընթացքում մենք հաճախ միասին դիմակայել ենք նույն բռնակալներին, կիսել միմյանց ցավերն ու ուրախությունը: Հայ ժողովուրդը երբեք չի մոռանա այն աջակցությունը, որին Լիբանանի հյուրընկալ հողում արժանացան նրա հազարավոր բռնագաղթված զավակները։

Ուստի պատահական չէ, որ Հայաստանի իշխանությունները մշտապես սերտ ուշադրություն են հատկացրել արաբական աշխարհի հետ համագործակցության ընդլայնմանը, իսկ Լիբանանն այդ երկրների մեջ առանձնահատուկ տեղ է գրավում մեզ համար:

Քիչ առաջ Նախագահ Սուլեյմանի հետ բանակցություններում քննարկեցինք հայ-լիբանանյան հարաբերությունների օրակարգը և զարգացման հեռանկարները, ինչպես նաև կարծիքներ փոխանակեցինք Մերձավոր Արևելքում և Հարավային Կովկասում զարգացումների վերաբերյալ:

Գոհունակությամբ փաստեցինք, որ մեր քաղաքական հարաբերություններն այսօր գտնվում են ամենաբարձր մակարդակի վրա, ինչի վկայությունն են ակտիվ շփումները և բարձրաստիճան փոխայցերը: Կարևորեցի Լիբանանի` որպես թե՛ տարածաշրջանում, թե՛ գլոբալ առումով Հայաստանի համար հուսալի գործընկեր հանդիսացող երկրի հետ կանոնավոր քաղաքական երկխոսության շարունակականության ապահովումը:

Իմ կողմից վերահաստատվեց Հայաստանի պատրաստակամությունը շարունակելու Լիբանանի հետ սերտ համագործակցության զարգացումը քաղաքական, առևտրատնտեսական, մշակութային-կրթական և երկկողմ հետաքրքրություն ներկայացնող մյուս բոլոր ասպարեզներում: Դրան են նպաստում նաև բազմաթիվ ոլորտներում մեր միջև ստորագրված շուրջ երեք տասնյակ փաստաթղթերը: Եվ այսօր այդ ցանկը համալրվեց ևս յոթ փաստաթղթերով, որոնց մեջ էական տեղ են զբաղեցնում տնտեսական համագործակցությունը կարգավորող պայմանագրերը:

Գոհունակությամբ պետք է նշել ներդրումների ուղղությամբ վերջին շրջանում գրանցված առաջընթացը: Այսօր Լիբանանը հանդիսանում է հինգերորդ ներդրողը Հայաստանում: Այդուհանդերձ դեռևս հեռու ենք մեզ բավարարող ցուցանիշերից, ուստի բանակցություններում կրկին անգամ հատուկ կարևորվեց երկկողմ առևտրի և ներդրումների խթանումը, երկու երկրների բիզնես շրջանակների միջև առավել սերտ կապերի հաստատումը: Հուսով ենք, որ այս տարվա մայիսին ստեղծված Լիբանան-Հայաստան բարեկամության ասոցացիան նոր թափ կհաղորդի առևտրատնտեսական կապերի զարգացմանը:

Փաստեցինք, որ Հայաստանը և Լիբանանը իրենց հնարավորությունների շրջանակներում մշտապես աջակցել են միմյանց միջազգային կառույցներում երկու բարեկամական երկրների համար կենսական նշանակություն ունեցող հարցերում, և որ կշարունակենք համագործակցել նույն փոխըմբռնման և կառուցողական մթնոլորտում:

Բնականաբար, անդրադարձանք Լեռնային Ղարաբաղի խնդրին: Նշեցի, որ Ադրբեջանը համառորեն փորձում է իսլամական երկրների շրջանակում հակամարտությունը ներկայացնել կրոնական հակասությունների լույսի ներքո: Կարծում եմ, հայ ժողովրդի պատմության և նաև հակամարտության պատճառներին քիչ թե շատ ծանոթ լինելու դեպքում անհնար է հավատալ նման անհեթեթությանը, այդուհանդերձ նման մոտեցումը համարում ենք խիստ վտանգավոր, քանի որ կան նաև այդ մանրամասներին անծանոթ շրջաններ և նման հակահայկական քարոզչությունը կարող է անհետևանք չանցնել: Այս հարցում ևս կարևոր է բարեկամ պետությունների անաչառ և անկողմնակալ կեցվածքը, քանզի յուրաքանչյուր անհավասարակշիռ քայլ նպաստում է տարածաշրջանային փխրուն հավասարակշռության և կայունության խախտմանը:

Հայ ժողովուրդը շնորհակալ է բարեկամ Լիբանանին խորհրդարանական մակարդակով Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու համար: Նաև հանձինս Նախագահ Սուլեյմանի, շնորհակալություն հայտնեցի Լիբանանի կառավարությանը և քաղաքական վերնախավին ամեն տարվա ապրիլին Բեյրութում Հայոց ցեղասպանությանը նվիրված միջոցառումների անցկացման գործում հայ համայնքին աջակցելու համար:

Նշեցի, որ բարձր ենք գնահատում Լիբանանում առկա եղբայրական վերաբերմունքը լիբանանահայության հանդեպ, ինչի արդյունքում հայ համայնքը թե՛ լիարժեք մասնակցություն է բերում Լիբանանի քաղաքական, սոցիալ-տնտեսական և մշակութային կյանքում, թե՛ էլ ավելի է ամրապնդում Հայրենիքի հետ ունեցած իր կապերը՝ յուրօրինակ կամուրջ և օղակ հանդիսանալով մեր երկու երկրների միջև:

Ես չափազանց լավատես եմ երկկողմ փոխշահավետ համագործակցության հեռանկարների առումով և վստահ, որ համատեղ ջանքերով առաջիկայում կարձանագրենք համագործակցության էլ ավելի խորացում և ամրապնդում` ի հարատևություն մեր ժողովուրդների բարեկամության:

Ես շնորհակալություն հայտնեցի նաև պարոն Նախագահին՝ պաշտոնական այցով Լիբանանի Հանրապետություն հրավիրելու համար: Բնականաբար, ես այդ այցը հաճույքով կկատարեմ:



***



Նախագահ Սերժ Սարգսյանը և պաշտոնական այցով Հայաստանում գտնվող Լիբանանի նախագահ Միշել Սուլեյմանը համատեղ մամուլի ասուլիսի ժամանակ պատասխանել են լրագրողների հարցերին:

(Ալ Մանար հեռուստաընկերության թղթակից Մանար Սաբաղ) -Առաջին հարցն ուղղված է Լիբանանի նախագահին՝ կապված այսօրվա պայթյունի հետ, որը տեղի է ունեցել ֆրանսիացիների դեմ Բեյրութում: Ո՞ւմ հետ եք այն կապում, և ո՞վ կարող է պատասխանատու լինել այդ պայթյունի հետ կապված:

Եվ երկրորդ հարցն ուղղված է պարոն Նախագահ Սերժ Սարգսյանին՝ Դուք քննարկեցի՞ք հարցեր, թե միջազգային ասպարեզում ինչպիսի՞ համաձայնության կարող եք գալ՝ ելնելով երկու երկրների և ժողովուրդների շահերից:


Միշել Սուլեյման- Իհարկե, ֆրանսիացի զինվորականների վրա հարձակվելը կամ այլ զինվորականների վրա հարձակվելու նպատակն այն է, որպեսզի նրանք առհասարակ դադարեցնեն խաղաղության գործընթացը կամ մեկնեն երկրից, և դրանով դադարեցվի այդ գործընթացը: Բայց ես համոզված եմ, որ Ֆրանսիան, որն այդքան ջանք է թափում, որպեսզի խաղաղություն հաստատվի աշխարհում, բացարձակապես չի ենթարկվի այսպիսի ահաբեկչական գործողությունների սադրանքին: Իհարկե, ես համոզված եմ, որ միջազգային հանրությունը նույնպես թույլ չի տա, որպեսզի այդպիսի ահաբեկչական գործողություններն ավելի ընդարձակվեն ու մեծանան, ինչպես տեղի էին ունենում, ասենք, 7-8 տարի առաջ: Իհարկե, մենք մեր կողմից ջանք չենք խնայի, որպեսզի առհասարակ կարողանանք դիմագրավել այսպիսի ահաբեկչական գործողությունները, որ հետագայում դրանք այլևս չկրկնվեն: Լիբանանի ժողովուրդը և Լիբանանի իշխանությունը խորին շնորհակալություն են հայտնում «Լիբանանում ՄԱԿ-ի ժամանակավոր ուժեր»-ի շրջանակներում իրենց առաքելությունն իրականացնող խաղարարար ուժերին, հատկապես ֆրանսիացիներին և սրտանց ցանկանում ենք՝ ովքեր այսօր տառապել են, շուտով առողջանան:

Սերժ Սարգսյան- Մենք կարևորում ենք համագործակցությունը միջազգային հարթակներում: Շատ խնդիրներ կան, որ մենք կարող ենք իրար օգտակար լինել: Մենք փոքր երկրներ ենք: Ե՛վ Հայաստանը, և՛ Լիբանանն ունեն անվտանգության խնդիրներ, իսկ արդի աշխարհում շատ ավելի արդյունավետ է, երբ քո անվտանգության խնդիրների լուծմանը մասնակից ես դարձնում նաև միջազգային հանրությանը: Կասկած չկա, որ յուրաքանչյուր երկրի անվտանգությունը պետք է ապահովեն իր բանակը, իր անվտանգության ուժերը, բայց, նորից եմ կրկնում, աշխարհում այսօր հազվադեպ են այն երկրները, որոնք միայնակ կարողանում են լիարժեքորեն ապահովել իրենց անվտանգությունը:

Հաջորդ ոլորտը մշակութայինն է: Մենք շատ հարցեր ունենք, որոնց շուրջ, իհարկե, պետք է համագործակցենք: Ե՛վ մենք, և՛ Լիբանանն ունեն ազատական տնտեսություններ և, բնականաբար, այստեղ էլ բավականաչափ համագործակցելու դաշտ կա: Այնպես որ, մենք զարգացնելու ենք մեր հարաբերություններն ինչպես ուղղակի` երկկողմ ձևաչափով, այնպես էլ միջազգային կառույցներում և բազմակողմ ձևաչափով:

Հանրային հեռուստաընկերության թղթակից Աբրահամ Գասպարյան) - Հարցս ուղղում եմ Լիբանանի վսեմաշուք նախագահ պարոն Սուլեյմանին: Ինչպես նշվեց Հայաստանի Ձեր պաշտոնակից Սերժ Սարգսյանի խոսքում` Ադրբեջանը միշտ էլ փորձել է իր հակահայկական քարոզչությունը տեղավորել միջկրոնական հակամարտության դաշտում, և այդ կապակցությամբ օգտագործում է «Իսլամական համաժողով» կազմակերպության հարթակը՝ որպես հակահայկական քարոզչության կարևոր կռվան: Լիբանանը, որպես Հայաստանի մերձավորարևելյան տարածաշրջանում ամենաբարեկամական և սերտ հարաբերություններ ունեցող երկիր` ի՞նչ դիրքորոշում ունի այս հարցում: Շնորհակալություն:

Միշել Սուլեյման- Իհարկե, մենք այս հարցը քննարկել ենք պարոն Նախագահ Սերժ Սարգսյանի հետ: Եվ հաճախ այդ հարցը, իրոք, առաջացել է «Իսլամական համաժողով» կազմակերպությունում: Լիբանանի դիրքորոշումը միշտ այն է եղել, որ մենք դեմ ենք այդ կազմակերպությունում ընդունել որևէ որոշում, որը քննադատության կենթարկի Հայաստանին կամ Ղարաբաղին: Մեր դիրքորոշումն այն է, որ այդ հարցը պետք է կարգավորվի միջազգային օրենքներով և ժողովուրդների ինքնորոշման իրավունքի հիման վրա: Ես ցանկանում եմ, որ այն խումբը, որ գոյություն ունի, օրինակ` Մինսկի խումբը և նաև հոգևոր առաջնորդները ջանքեր չխնայեն այս հարցը կարգավորելու համար: Իհարկե, մենք ցանկանում ենք, որ աշխարհի մեծ ուժերը և երկրները ջանք չխնայեն կարգավորելու այնպիսի հարցերը, ինչպիսին Պաղեստինի հարցն է, Լեռնային Ղարաբաղի հարցն է, նաև այլ հարցեր, որպեսզի խաղաղություն տիրի աշխարհում: Եվ եթե կարողանանք լարվածության այս կետերը վերացնել ու հանդարտեցնել, կայունության հասնել, ապա մենք դրանով օգնած կլինենք այդ գործընթացին և հաղթահարած կլինենք այն բոլոր ահաբեկչական գործողությունները, որոնք կարող են տեղի ունենալ աշխարհում:



← Վերադառնալ